Η στατική με τα μητρώα (αφηρημένη στατική) άρχισε να επιβάλλεται στην πράξη του ευρωπαϊκού χώρου ήδη από τις αρχές του εξήντα, χωρίς όμως μέχρι σήμερα να εκτοπίσει την κλασική στατική (εποπτική στατική). Έτσι στα γερμανόφωνα πολυτεχνεία αλλά προπάντων σ’ αυτά των ανατολικών χωρών η κλασική στατική εξακολουθεί να κατέχει στη διδασκαλία ακλόνητα την κυριάρχή της θέση, ενώ η μητρωική στατική είναι προσαρτημένη σ’ αυτήν, σαν μια άλλη μεθοδολογία. Αντίθετα, στις αγγλόφωνες χώρες η μητρωική στατική έχει αποκτήσει πλήρη αυτοτέλεια, με το αποτέλεσμα να αποδυναμώσει τελείως την κλασική στατική.
Ύστερα από προβληματισμούς μιας ολόκληρης δεκαετίας ενστερνίστηκα την άποψη ότι υπό τις σημερινές συνθήκες διδακτικά πιο σκόπιμη ήταν η υπαγωγή της μητρωικής στην κλασική στατική. Διότι, η δεύτερη εκτός που αποτελεί το καθημερινό εργαλείο του στατικού για την αντιμετώπιση των τρεχόντων προβλημάτων του, είναι η μόνη που εξασφαλίζει σ’ αυτόν την δυνατότητα να αντιλαμβάνεται τη λειτουργία του φορέα και να προβλέπει σε γενικές γραμμές τη συμπεριφορά του. Εξάλλου η μετάβαση από την κλασική στη μητρωική στατική επιτελείται με μία ελάχιστη προσπάθεια, χωρίς όμως να ισχύει και το αντίθετο.
Περιέχει:
- Μέρος έκτο: Tα μητρώα στη στατική
- Τα βασικά από τη θεωρία των μητρώων
- Ο κλασικός υπολογισμός των φορέων του χώρου
- Το γραμμικό δομικό στοιχείο
Μέρος έβδομο: H μητρωϊκή θεωρία των φορέων - Οι φορείς με σημειακή σύνδεση των στοιχείων
- Οι μέθοδοι επιλύσεως
- Οι εργικές μέθοδοι
- Φορείς με μονοπλεύρους συνδέσμους
