Παπαβραμίδης Σπύρος Θ.

Ο Σπύρος Παπαβραμίδης γεννήθηκε και μεγάλωσε στο Κληματάκι Γρεβενών, όπου και τελείωσε το δημοτικό σχολείο. Αποφοίτησε από το Γυμνάσιο Τσοτυλίου και στη συνέχεια από την Ιατρική Σχολή Θεσσαλονίκης το 1973. Μετά το πέρας της 30μηνης στρατιωτικής του θητείας εκπλήρωσε την υποχρέωση υπαίθρου στο αγροτικό ιατρείο Μάκρης Έβρου. Ειδικεύτηκε στη χειρουργική στην Α’ Προπαιδευτική Χειρουργική Κλινική του Νοσοκομείου ΑΧΕΠΑ και αναγορεύτηκε διδάκτορας της Ιατρικής Σχολής Θεσ/νίκης το 1983. Μετεκπαιδεύτηκε στο νοσοκομείο John Radcliffe Hospital του Πανεπιστημίου της Οξφόρδης, ενώ μικρής διάρκειας μετεκπαιδεύσεις έκανε και σε άλλα ευρωπαϊκά και αμερικάνικα πανεπιστήμια.

Εκλέχτηκε με ανοιχτές διαδικασίες Λέκτορας, Επίκουρος καθηγητής, Αναπληρωτής καθηγητής και Καθηγητής χειρουργικής της Ιατρικής Σχολής Θεσσαλονίκης και από το 2014 που συνταξιοδοτήθηκε είναι Ομότιμος καθηγητής της.

Το διδακτικό του έργο στην προπτυχιακή και μεταπτυχιακή εκπαίδευση των φοιτητών της Ιατρικής και των ειδικευόμενων στη χειρουργική γιατρών καθώς επίσης και σε προγράμματα μεταπτυχιακών σπουδών είναι πολύχρονο. Το συγ- γραφικό του έργο, αναγνωρισμένο διεθνώς, είναι πλούσιο σε δημοσιεύσεις σε ελληνικά και διεθνή περιοδικά, ενώ έχει συγγράψει τρία βιβλία και μία μονογραφία στην ελληνική γλώσσα και ένα βιβλίο στην αγγλική.

Έλαβε μέρος σε πλήθος ελληνικών και διεθνών συνεδρίων και ημερίδων, σε πολλά από τα οποία ήτανε πρόεδρος, ενώ συμμετέχει σε 9 ελληνικές και 7 διεθνείς ιατρικές εταιρείες, σε μερικές από τις οποίες υπήρξε πρόεδρος ή μέλος του Διοικητικού Συμβουλίου.

Ως γιατρός – χειρουργός εργάστηκε στο ΠΓΝ ΑΧΕΠΑ, στο οποίο για αρκετά χρόνια ήταν διευθυντής της Γ’ Χειρουργικής Κλινικής, στο ΓΝ Αλεξανδρούπολης, στο ΓΝ John Radcliffe Hospital της Οξφόρδης και για μικρό χρονικό διάστημα σε άλλα νοσοκομεία του εσωτερικού και του εξωτερικού.

Είναι παντρεμένος με τη δικηγόρο Θεσ/νίκης Γιώτα Κιάσσου, από τον Μαραθόκαμπο Σάμου, και έχουν δύο παιδιά και τέσσερα εγγόνια.

Το  βιβλίο «Ο τόπος μου ο μικρός, ο μέγας – Η Ιστορία του χωριού Ντοβρούνιστα (Κληματάκι) Γρεβενών» αποτελεί εκπλήρωση χρέους του συγγραφέα προς τον τόπο του και τους ανθρώπους του.