Η πέμπτη ποιητική συλλογή του Παντελή Τσιμπισκάκη αφιερωμένη “στους πολλαχώς σκεπτόμενους”, που σηματοδοτεί δέκα χρόνια έντυπης ποιητικής σκέψης και πάνω από εκατό ποιήματα μοιρασμένα σε πέντε βιβλία.
Παραμένοντας πιστός στα πρότυπα διάρθρωσης του πρώτου του βιβλίου, ο ποιητής από τη Θεσσαλονίκη παρουσιάζει και πάλι 20 ποιήματα στην αγγλική και την ελληνική γλώσσα καθώς και 5 μεταφράσεις αγαπημένων Ελλήνων και ξένων ποιητών.
Αγαπητέ αναγνώστη,
Ήμουν αρκετά τυχερός ώστε να μεγαλώσω μέσα σε μια καλλιτεχνική οικογένεια.
Η μητέρα μου είναι εξαιρετική ζωγράφος και έτσι έμαθα να αγαπώ και να εκτιμώ όλες τις μορφές τέχνης από πολύ νεαρή ηλικία.
Κυρίως, έμαθα πως η σχέση ανθρώπου – τέχνης είναι ένας δεσμός μύχιος, που ο καθένας μας μπορεί να αντιληφθεί με τρόπους διαφορετικούς.
Αν και επέλεξα την πένα αντί του πινέλου, πιστεύω πως και η ποίηση θα πρέπει να ερμηνεύεται κατά αυτόν τον τρόπο.
Αφήνοντάς την να μας μιλήσει, ταυτιζόμενοι μαζί της ή και απορρίπτοντάς την, βρίσκοντας έτσι τον δικό μας προσωπικό τρόπο ερμηνείας της.
Dear reader,
I was very lucky to grow up in an artist’s family.
My mother is a great painter and I learned to love and respect all forms of art from a very young age.
Most importantly, I learned that art is something intimate and can be perceived in different ways from different persons.
Although I chose the pen instead of the paintbrush I believe that the interpretation of poetry should follow the same rule.
Let poetry speak to you, relate to it or reject it and find your own personal meaning of it.
